Μνημόσυνο Π. Ανάργυρου Σταματόπουλου Στον Άγιο Αχίλλιο
Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αχιλλίου λειτούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος και τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση για τον μακαριστό π. Ανάργυρο Σταματόπουλο, με την ευκαιρία της 25ης επετείου από της εκδημίας του.
O μακαριστός π. Ανάργυρος Σταματόπουλος (1916-1994) υπήρξε επί τριακονταετία και πλέον προϊστάμενος της Αδελφότητας Θεολόγων «Η Ζωή». Τη δεκαετία του 1960 υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου. Υπήρξε Πνευματικός πάρα πολλών Θεσσαλών και Λαρισαίων.
Το 1968 αρνήθηκε την εκλογή του ως Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου, παραμένοντας πιστός στον όρκο της αφιερώσεώς του στην Αδελφότητα «Η Ζωή».
Ιδιαίτερη ήταν η συμβολή του στη δραστηριότητα της Χριστιανικής Εστίας Λάρισας «Απόστολος Παύλος». Από την ίδρυση των Εκπαιδευτηρίων Μαίρης Ν. Ράπτου, το 1957, έως την κοίμησή του, συμπαραστάθηκε ενεργά στο έργο αυτό και υπήρξε πνευματικός του οδηγός.
Πριν έρθει στη Λάρισα συμμετείχε ως Ιερέας και Πνευματικός στον απελευθερωτικό και εθνικό αγώνα της ΕΟΚΑ, πράγμα που έγινε αιτία να απελαθεί από την Κύπρο από τους Άγγλους κατακτητές, το 1955.
Ο σεπτός μας Ποιμενάρχης στο κήρυγμα του, ανέλυσε την ευαγγελική περικοπή, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι ο Κύριος αναλύει πρακτικά τι σημαίνει η αγάπη προς τον πλησίον, και την διαστέλλει από κάθε ενέργεια που αποβλέπει στο συμφέρον μας.
Η αγάπη δεν είναι για το Χριστό μια κίνηση που εξαρτάται από τη συμπεριφορά των άλλων γύρω μας, αλλά αντλεί την καταγωγή της και τη δύναμή της από τον ίδιο το Θεό. Για τον Χριστό η αγάπη είναι κοινωνία προσώπων, και επειδή ως κοινωνία προσώπων και ως σχέση ενότητας με τον συνάνθρωπο και με τον Θεό δεν μπορεί να υπάρξει με όρους ιδιοτελείς, το χαρακτηριστικό της γνώρισμα δεν είναι η αντιπροσφορά, αλλά η προσφορά δίχως ανταλλάγματα, χωρίς κατ’ ανάγκη να περιμένουμε την ανταπόδοση των άλλων. Πιο απλά, αν περιμένουμε όλοι μας πρώτα οι άλλοι να μας φερθούν με αγάπη, ώστε κι εμείς να πράξουμε ανάλογα, τότε μοιραία οι άνθρωποι αποξενωνόμαστε μεταξύ μας, κλεινόμαστε στο Εγώ μας και ζούμε από τώρα την απομόνωση, την προσωπική μας κόλαση.
Οι κοινωνίες μας συχνά χαρακτηρίζονται ως απρόσωπες, οι άνθρωποι κυκλοφορούμε στους δρόμους ως μονάδες μέσα στο πλήθος, απομονωμένοι, σκυθρωποί, δίχως ενδιαφέρον για τον πλησίον, δίχως πραγματική αγάπη μέσα μας.
Γι’ αυτό και ο Χριστός μας προτρέπει σήμερα να περάσουμε από την παθητική εγωιστική στάση στην ενεργητική και πραγματική έκφραση της αγάπης, που πρώτη προσφέρει και προσφέρεται και θυσιάζεται για τον κάθε άνθρωπο, ακόμα και γι’ αυτόν που μας έχει βλάψει ή μας μισεί.
Περαίνοντας τον λόγο του μίλησε για την προσωπικότητα του π. Αναργύρου, καταθέτοντας την ευγνωμοσύνη του προς το πρόσωπό του για όσα προσέφερε στην τοπική μας Εκκλησία, ενώ τον χαρακτήρισε γνήσιο εκφραστή της αγάπης, αυτής που ζητάει και ο Κύριος από όλους μας.
